Cinco anos do recurso de inconstitucionalidade do PP

O grupo LGTB do PSdeG-PSOE solicita que o PP retire o recurso de inconstitucionalidade á lei do Matrimonio Homosexual.
Hoxe cúmprense cinco anos da presentación do recurso no Tribunal Constitucional, "o PP segue demostrando que é un perigo para a igualdade".

O grupo LGTB do PSdeG-PSOE esixe ó PP que retire o recurso de inconstitucionalidade que presentou fai cinco anos contra a lei que permite o matrimonio entre persoas do mesmo sexo. O 30 de setembro de 2005 o partido que dirixe Mariano Rajoy demostrou que é un perigo
para a igualdade, e o segue sendo, cada día, sen retirar o recurso interposto ante o Tribunal Constitucional.

Dende que se aprobou a lei, España converteuse nun referente mundial en dereitos e liberdades, ela cidadanía gañou en igualdade e inclusión. Durante estes cinco anos celebráronse miles de vodas e outros sete países seguiron o exemplo de España -Canadá, Sudáfrica, Noruega, Suecia, Portugal, Islandia e Arxentina-, así como algúns estados de EE.UU. e México DF. A familia non se rompeu, tal e como vaticinou o PP, senón todo o contrario, enriqueceuse e fortaleceuse.
Coa súa actitude, o PP demostra unha vez máis que é o partido da involución en dereitos, que é o partido que se opón á igualdade de miles e miles de persoas e ó sentir maioritario da cidadanía española, que é o partido que está en contra de calquera avance en materia de dereitos civís.

O GRUPO LGTB DO PsdeG-PSOE EXPRESA A SÚA SATISFACIÓN Ó TERSE FEITO POR FIN XUSTIZA Ó CONSIDERAR CULPABLE O ASASINO DE AL-DANI E JULIO.

7 CORES, A.L.A.S., MARIBOLHERAS PRECARIAS, MILHOMES E UN DOS RAPACES AGREDIDOS MANTIVERON UNHA REUNIÓN CO SUBDELEGADO DO GOBERNO


Onte, 24 de setembro reconduciuse por fin unha situación grotesca.
Un proceso xudicial que ten estado barnizado de discursos pouco sensatos,
e cunha hipotética absolución que era inexplicable incluso con respeito á
xurisprudencia existente ten coñecido onte un veredicto moito mais
razoable. O xurado popular formado para decidir sobre “o crime da rúa
Oporto” ten declarado a Jacobo Piñeiro culpable dos principais cargos dos
que tiña sido acusado.

Resulta preocupante que durante o proceso introducíranse valoracións
distintas ás habituais en crimes iguais de tráxicos. É coñecido que parte
do argumentario da defensa estaba salpicado de razoamentos que
xustificaban o acontecido en base á orientación sexual das dúas víctimas,
feito que diminuía enormemente a importancia do estado alterado por
diversas drogas do xa culpable.

A absolución sobre o hurto podería sumarse á de doble asasinato, e non
podría incluirse no seu momento a do incendio provocado. Todo esto,
despois da absolución do 2009. Para todos os que teñen seguido o proceso
anterior, e este, a consecución de valoracións ten resultado cando menos
esperpéntica. Ao parecer costou enormemente valorar a actitude dunha
persoa que tiña acoitelado 22 veces a unha persoa, 35 a outra, prendido
lume aos cadáveres e á vivenda, abandonándoa á carrera posteriomente non
sen antes abrir ó gas coa intención de que todo voara polo aire.

Ante este cúmulo de feitos da a sensación de que a orientación sexual das
dúas víctimas debería ter unha importacia enormemente irrelevante; ao
menos para gran parte da cidadanía. Esto é o que parece que ten emerxido
por fin despois dun longo proceso onde, gracias ao traballo da fiscalía e
as probas policiais, téñense por fin esclarecido os feitos.

REUNIÓN CO SUBDELEGADO DO GOBERNO

Por outro lado comunicar que onte tivo lugar na Coruña unha reunión do
grupo LGTB do PsdeG, ALAS Coruña, Milhomes, Maribolheras Precarias e mais
Yago e a súa nai co Subdelegado do Goberno en Galicia o Sr. Xose Manuel
Pose Mesura. A reunión foi solicitada para intentar aclarar a actuación
da Policía Nacional no caso da agresión sufrida por Yago e Iago.

O sr. Subdelegado indicounos que estase a face unha investigación interna
das actuación ao mesmo tempo que se están a realizar diversas accións de
cara a deter os implicados en dita agresión.

Todos os presentes mostramos a nosa disconformidade con que as forzas de
seguridade non entraran na zona a intentar identificar os agresores e
quedamos á expectativa da investigación interna comezada. Aproveitamos
tamén para pedirlle o Sr. Subdelegado a creación dun protocolo específico
para o tratamento deste tipo de agresións homófobas xa que teñen unhas
connotacións moi especiais que requiren dun respeto e sensibilidade que
está claro neste caso non existiron. Ogallá todo esto sirva para que
dentro dun tempo este tipo de casos xesan tratados ca delicadeza que
merecen.

A Coruña, 25 de setembro de 2010

VALORES HUMANOS

Unha reflexión entre as moitas opinións que xeraron as agresións ós dous rapaces de A Coruña.

Dende logo, ditas agresións teño que cualificalas de noxentamente vomitivas.
Afondando máis neste tema pregúntome ¿Como se pode chegar a este tipo de situacións? Sobre todo cando os covardes que propinaron semellante malleira son, na súa maioría personaxillos que non alcanzan a maioría de idade.
Analizando o día a día doume conta de que o caldo de cultivo (con isto non xustifico en absoluto tan atroz acto) está na gran falta de valores na que "os nosos nenos e nena” estanse desenrolando.

Os pais cada vez máis asfixiados pola presión do traballo na súa maioría (tamén algúns pola partida no bar ou o deporte nacional da murmuración) esixen ós profesores que eduquen ós seus fillos, ou mellor dito, ós fillos dos demais, xa que para a maioría os seus son educadísimos e ata lindísimos. Os profesores xustifícanse dicindo que eles “están para ensinar, para educar están os pais”. Nin uns nin os outros, os nenos son educados pola aia máis económica e universal, a televisión. Aí están horas tras horas vendo pasar po diante dos seus fuciños programas baleiros de valores, cheos de frivolidades, insultos, gritos, modelos absurdos, personaxes efémeros elevados ó cumio da prensa amarela por accións ou actos... ¿heroicos?, méritos de dubidosa valía.
¿É que ninguén pódese parar a ensinar o valor da liberdade, igualdade, respecto?
Todos somos cómplices se seguimos calando e aprobando este modelo de educación, no que se están desenrolando as xeracións que veñen.
Unha institución relixiosa, moral para uns e inmoral para outros, xustifica os actos criminais de abusos a menores co feito de ser homosexual, adoutrinando ós seus fieis na falta de respecto polo próximo ¿Acaso amar a outra persoa independentemente da súa condición sexual é un acto delituoso?
Un partido político con miles de afiliados e simpatizantes, mantén no Tribunal Constitucional un recurso sobre a Lei do matrimonio entre persoas do mesmo sexo, con elo pretende que eu, e o 10% da poboación deste país, por ser homosexual pase a ser cidadán de segunda, recortándome os meus dereitos.
O asasino dos rapaces de Vigo, foi condenado simplemente por incendiar a vivenda, alegando que os matou vilmente porque tiña medo a ser violado e estaba baixo os efectos das drogas. Pobriño.

Fai un par de anos un exministro díxonos que “con Franco vivíase mellor”.
Estas son algunhas das “agresións” que recibimos.
Os nosos nenos as ven, as interiorizan e nalgúns casos son sementes que xerminan e dan eses froitos tan amargos como a violencia e u odio.
Se queremos unha sociedade mellor, todos somos responsables, eduquemos en valores humanos.

Juan Carlos Beceiro García

O secretario xeral de Nacións Unidas exhortou que derroguen calquera tipo de lei que discrimine ós homosexuais.

O secretario xeral de Nacións Unidas Ban Ki-moon exhortou este venres ós
países a que derroguen calquera tipo de lei vixente que discrimine ós
homosexuais.

Os criterios culturais non poden xustificar a discriminación contra unha
persoa pola súa orientación sexual, sinalou Ban.

Decenas de países, en particular en África e Asia, prohiben as relacións
entre persoas do mesmo sexo.

As declaracións, que algúns observadores consideraron de xeito inusual
severas, estiveron contidas nunha mensaxe lida en nome de Ban durante unha
reunión de dereitos humanos da ONU en Xenebra.

A igrexa católica pretende ensinar nos seus colexios de Valencia que a homosexualidade é “unha disfunción”

A igrexa católica, coa aquiescencia do Goberno valenciano (en mans do Partido Popular), parece decidida a dar un paso máis na súa escalada homófoba e ensinar nos colexios de titularidade católica de Valencia, como parte dun programa de “educación sexual”, que a homosexualidade é “unha disfunción”.
Ademais de que a homosexualidade é unha “disfunción”, o programa, promovido polo arcebispado de Valencia, ensinará aos alumnos que a masturbación é un “vicio” ou “defecto” que pode derivar en “adicción” e que “hai que evitar”, así como que a finalidade do sexo é a
“procreación” e que “hai que esperar ao matrimonio” para practicalo. Por suposto, segundo as súas ensinanzas, “ningún método anticonceptivo evita totalmente a posibilidade de embarazo”, polo que cómpre rexeitalos.
Curiosamente “o celibato ou a vocación sexual de permanecer virxe” non supón, segundo o programa, anormalidade ningunha, senón que é “unha opción que permite a felicidade e que pode ser moi enriquecedora”.
O programa, cuxo dereito de uso comprou o arcebispado e que cederá gratis aos centros escolares, chámase Saber Amar Básico Escolar (SABE). Consta de 18 sesións de 90 minutos que os alumnos recibirán entre os 5 e os 14 anos. Trátase dunha iniciativa concibida como alternativa ao Programa de Intervención en Educación Sexual (PIES), un programa voluntario impulsado polas consellerías de Educación e Sanidade da Generalitat Valenciana, e que persegue obxectivos bastante máis razoables, como “recoñecer a diversidade das opcións sexuais” e “capacitar no manexo dos métodos anticonceptivos de barreira máis eficaces”.
Algo que curiosamente non parece estrañar ao conselleiro valenciano de Educación, Alejandro Font de Mora, segundo o cal “sempre que ese material sexa ofertado libremente aos pais e elixido libremente por eles” entra dentro dos esquemas do sistema educativo valenciano. Aínda que non residamos na Comunidade Valenciana aféctannos esta clase de actuacións por parte da igrexa  contra as persoas LGTB. Deamos a máxima difusión a esta denuncia.

COORDINACION
LGTB-PSRM

Seara reclama á Xunta a posta en marcha de servizos de mediación para o colectivo LGTB en Galicia

Critica a “dobre moral” do PP ao facer uso dos dereitos que concede a Lei de Matrimonio Homosexual mentres a denuncia no Tribunal Constitucional

Castrelo de Miño, 18 de setembro de 10. A secretaria de Igualdade, Emigración e Movementos Sociais do PSdeG-PSOE e directora do Instituto da Muller, Laura Seara, reclamou hoxe á Xunta “que impulse servizos de mediación para o colectivo de lesbianas, gais, transexuais e bisexuais” en Galicia. Así o dixo no xantar pola Visibilidade Homosexual no Rural, que se celebrou este año en Castrelo de Miño logo de dúas edicións nas que foi organizado en Monterroso.

A responsable socialista instou á Xunta a seguir o exemplo de concellos como A Coruña ou Lugo e poñer en marcha estes servizos de mediación que sirvan para apoiar e asesorar a un colectivo que a día de hoxe segue a ser obxecto de discriminación social, previndo a repetición de casos de xenofobia.

Seara criticou a “dobre moral” do PP por “facer uso dos dereitos” que conceden as leis aprobadas polos socialistas a mesmo tempo que recorren a Lei do matrimonio entre persoas do mesmo sexo diante do Tribunal Constitucional. Acusou ao PP de empregar o Tribunal Constitucional como “unha terceira cámara lexislativa na que intentan gañar todas as votacións que perden no Parlamento, que é onde reside o poder do pobo e o sentido da nosa democracia”.

Seara fixo un chamado á visibilidade do colectivo LGTB no rural “porque o que non se nomea non existe”, e sinalou que os “pasos decisivos” tomados neste sentido nos últimos anos “sempre viñeron da man dun goberno socialista”. Así, fixo alusión ao recoñecemento do movemento asociativo deste colectivo, ou as Leis do Matrimonio Homosexual e a de Identidade de Xénero, así como a futura Lei de Igualdade de Trato e non discriminación”.

A secretaria de Igualdade dixo que este balance lexislativo é “o exemplo máis claro do compromiso dos socialistas cos dereitos civís, as liberdades públicas e a loita contra a discriminación”. Engadiu que “os socialistas, e tamén os socialistas galegos, estaremos sempre loitando contra a discriminación e as inxustizas”.

Tanto Seara como o coordinador do grupo LGBT do PSdeG-PSOE, Fito Ferreiro, condenaron a agresión homófoba contra unha parella de homosexuais rexistrada esta semana na Coruña, que integrou unha semana “moi dura” logo do falecemento dunha nova vítima de violencia de xénero en Ponteceso ou o reinicio do xuízo do asasinato dunha parella homosexual en Vigo.

Medo ao descoñecido

Fito Ferreiro apostou por loitar contra a homofobia con “educación, visibilidade e normalización” para superar o “medo ao descoñecido, que é o que provoca rexeitamento cara nós”. Chamou a “seguir traballando día a día por manter e ampliar os nosos dereitos” e engadiu que “debemos facer que coñezan as nosas vidas, que deixen de ignorar a nosa realidade”.

Na súa intervención, chamou ás institucións públicas a desenvolver unha campaña de información e sensibilización para dar a coñecer dende os centros de ensino a realidade do colectivo de lesbianas, gais, bisexuais e transexuais. Fixo un chamado especial aos homosexuais residentes no rural, que cualificou de “xente valente e forte que queda a vivir nas vilas e pobos, tan activistas día a día como calquera de nós”.

Hoxe tivo lugar a segunda edición do Xantar pola visibilidade homosexual no rural, celebrado en Castrelo de Miño, logo da boa acollida que tivo o primeiro xantar pola visibilidade LGTB no rural, celebrado o pasado ano en Monterroso. Este acto ten como obxectivo “promover a normalidade e a integración social do colectivo lésbico, transexual, bisexual e homosexual nos entornos rurais galegos”.

II XANTAR POLA VISIBILIDADE LGTB

Esta foi unha semana moi difícil para nós. A agresión homofoba a Iago e Iago na Coruña. Maria Rosa en Ponteseco , ultima victima da violencia de xénero. O xoves comezou a repetición do xuízo do cruel asasinato da Al-Dani e Julio. Aquela absolución homofoba que nos revolveu tamén as tripas. E finalmente un artefacto estalou na sede do noso partido na Estrada.
Todo isto tennos que facernos reflexionar. Os homosexuais e transexuais pensamos que coa aprobación do matrimonio LGTB xa estaba todo feito. E non é así. Foi só un bo triunfo dunha longa loita. E como nos quedemos parados os nosos inimigos, os homofobos, a igrexa, a dereita vainos pisar. Pero non só nos pasa a nós, tamén ás mulleres, á xente doutras etnias… Como nos estanquemos os de en fronte quítannos todo o conseguido. Temos que seguir traballando día a día por manter e ampliar os nosos dereitos.

Hoxe estamos neste fermoso pobo, Castrelo de Miño, para apoiar e reivindicar ás xentes homosexuais e transexuais que viven nos pequenos pobos de Galicia, que viven no rural. Sabedes que non é nada fácil ser LGTB nunha gran cidade, pois podemos imaxinar como pode ser a vida nunha aldea. Por iso os mozos homosexuais e os transexuais escapan ás cidades. Coruña, Vigo, Santiago, Madrid, Barcelona ou ata Londres adoitan ser o seu destino para poder vivir a súa verdadeira vida. Non podemos permitir que ninguén marche da súa terra por ser “maricón”, “Bollera” ou “trans”. ¿De verdade pensades que iso é xusto? Temos que comprometernos a facer políticas para que iso non siga sucedendo. Nalgunha cidade os servizos de Mediación LGTB xa están traballando. Tamén temos que facer políticas no rural, tal vez a través das deputacións debemos crear servizos que realicen campañas de sensibilización e dean charlas nos colexios e institutos das nosas provincias. Sería só un primeiro paso, pero para facer un camiño hai que ir paso tras paso.

Pero tamén hai xente valente, xente forte que queda a vivir nas vilas e pobos. Xentes que traballan as súas terras ou unha explotación gandeira. Eles e Elas son tan activistas día a día como calquera de nós.
Grazas por ese traballo oculto que realizades pola nosa normalización.

Os últimos datos do Instituto Nacional de Estatística dinnos que no 2009 92 parellas homosexuais casáronse en Galicia. Na Coruña 46 enlaces (31 homes e 15 mulleres), Pontevedra 29 enlaces (18 homes e 11 mulleres) e nas provincias do interior Ourense con 9 (3 homes e 6 mulleres) e Lugo con 8 (2 homes e 6 mulleres). Cando somos o 10 % da poboación, nesta provincia os matrimonios homosexuais non chegan ao 1%.

O noso compañeiro Pero Zerolo sempre comenta que a unha gran maioría das vodas que celebra en Madrid non vai ningún familiar dos noivos ou noivas. Sabemos que moita xente de provincias casa en Madrid ou Barcelona para non contalo nas súas casas.

Esta tamén é unha forma de homofobia. E contra a homofobia temos que loitar coa educación, visibilidade e normalización. Son os tres pilares da nosa politica neste momento. O medo ao descoñecido é o que provoca o rexeitamento cara nós. Debemos facer que coñezan a nosas vidas, que deixen de ignorar a nosa realidade . É o xeito de loitar contra todas as fobias. Tamén para iso necesitamos a complicidade dos medios de comunicación.

O Xantar pola Visibilidade Rural LGTB é para divertirnos xuntos pero tamén un xeito de loita, de visibilización.

UNID@S POR UNHA SOCIEDADE MELLOR

Manifiesto leido por Iago na concentración contra a Homofobia na Coruña o día 16 de Setembro do 2010.

O sábado pasado, neste mesmo lugar, o meu mozo e eu fomos víctimas non só dunha agresión con ensañamento, que o foi e a vista está, senón que fomos víctimas tamén de todo o odio contido neses “cerebros a medio cocer” que viñeron, primeiro a insultarnos, logo a machacarnos.

Hai quen pensa que foi unha pelexa ou unha simple agresión. Pois a esta xente que está a mostrar tan pouca sensibilidade debemos aclararlles que non foi así. Nós non nos metimos con ninguén, non insultamos, non agredimos. Soamente procuramos defendernos e escapar, ata quedar tirados polo chan deste lugar. Doeme ver como se opina sen saber, incluso se nos continúa a insultar, mesmo despois de todo o acontecido.

Isto non deixa de ser un estímulo máis para dar a cara, para saír a denunciar o acontecido e reclamar, dunha vez por todas, a condena sen condición de calquer mostra de homofobia.

Para nós está a ser moi duro, logo da agresión, estar toda a semana a batallar porque isto non quede nun silencio. Por iso hoxe se xuntaron nesta concentración as nosas familias, os nosos amigos e amigas, así coma todos e todas aqueles que se sinten doidos polo acontecido, e non están dispostos a calar nin ser calados.

Queremos denunciar publicamente tamén a desprotección á que nos vemos sometidos ante a homofobia persistente. No noso caso foron amigos e persoas que se prestaron voluntarias nese intre, quenes nos socorreron, sen contar co auxilio dos corpos de seguridade, que como cidadáns esperamos velen pola nosa seguridade.

De xeito un pouco inconsciente non dubidamos en dar a cara, loitar polo que entendemos é inadmisible, e agora non imos agochar a cabeza. Como calquer parella mostramos o noso afecto en público, o que ademais de contrubuír á necesaria visibilidade, tamén supón un referente positivo para a nosa sociedade, na que todos quixéramos que o amor e o respecto se impuxera ao odio e a violencia.

Pero non sempre é así, e sabédelo ben. Moitos rapaces e rapazas non son capaces de vivir con naturalidade a súa sexualidade, porque o seu entorno llo impide, porque as actitudes homófobas son persistentes nos nosos días, porque teñen medo. Isto é a realidade na que vivimos, na que moitos din que as asociacións lgbt xa non son precisas, posto que acadamos moitos avances legais. Pois ben, estades a ver o avanzados que estamos: unha agresión homófoba a fin de semana, un xuizo en Vigo polo asasinato homófobo doutra parella de rapaces,... Isto canto menos é motivo de reflexión.

Igualmente queremos aproveitar a ocasión para mostrar a nosa repulsa polo asasinato machista de María Rosa este mércores en Ponteceso, unha mostra máis de odio e violencia, que neste caso rematou tráxicamente. Ela tamén tiña medo, medo a denunciar, medo ao que lle podía pasar nesta nova vida que tiña por diante. Pero xa non tivo ocasión de revelarse, de protexerse, posto que o que fora a súa parella rematou con todo isto dun arrebato; un arrebato asasino e machista.

Ante todos estes feitos mostramos dor e rabia, pero temos que seguir loitando porque nada disto volva a acontecer. Nin unha soa morte máis por odio, nin unha agresión, nin un insulto. Nada disto é admisible por parte dos intolerantes que descoñecen os principios do respecto e a convivencia en paz. Por iso é o noso deber reclamar dende aquí maior protección, e dunha vez por todas unha educación baseada no respecto á diversidade e en favor da convivencia.

Pronunciemos dunha vez por todas NON Á HOMOFOBIA, NON AO MACHISMO.

Quixera rematar neste manifesto agradecendo a todos e todas aqueles que nos mostrástedes o voso apoio nestes días, que fixéstedes algo por nós e que nos estades a axudar. Seica hoxe estades aquí moitas persoas que non adoitades saír á rúa por estas cuestións e nos estades a conceder parte do voso tempo e interese pola gravidade dos feitos ocurridos, para vós o meu agracedemento. En especial quero referirme ao Servizo de Atención á Comunidade LGBT da Coruña, que fixeron todos os esforzos para estar ao noso lado. As asociacións lgbt e feministas que nos acompañades e suscribides este manifesto. O persoal do CHUAC que nos atendeu con dedicación, e todas e todos aqueles que nos estades a axudar, MOITAS GRACIAS.



A.L.A.S. A Coruña - A.L.A.S. Lugo - ACSUR Galiza - AGLET Ourense - BOGA (Mulleres Lesbicas e Bisexuais de Galiza) - Cafés Feministas - CGC (Colectivo Gai de Compostela) - Federación LGTB Aturuxo - Marcha Mundial das Mulheres - Maribolheras Precárias - Milhomes Colectivo LGTB - Mulleres Progresistas de Galicia - Nós mesmas - Oquenossaedacona (Compostela) - Panteras Rosas GZ - Rede Transfeminista Galega - Sete Cores – Transgaliza

DI NON Á HOMOFOBIA, ACOMPÁÑANOS ESTA TARDE NO OBELISCO.

TODAS E TODOS CON IAGO E IAGO

O grupo 7 CORES anímavos a concentrarvos esta tarde ás 20:00 no Obelisco
para denunciar a grave agresión que sufriron unha parella de homosexuais
na nosa cidade.

Temos que saír para dicirlles aos HOMOFOBOS que non nos imos a calar nin
por suposto non van volver a meter nos armarios. Non queremos que na nosa
cidade nin en ningunha outra do mundo volvan suceder estes actos HOMOFOBOS.
E tamén esixiremos que se poñan todos os medios para que os agresores
sexan detidos pronto. Non poden quedar libres e que volvan repetir a súa
actitude.

Esperámosvos a todas e todos no Obelisco ás 20:00.

Estaremos todos e todas xuntos con A.L.A.S. A Coruña - A.L.A.S. Lugo - ACSUR Galiza - AGLET Ourense - BOGA (Mulleres Lesbicas e Bisexuais de Galiza) - Cafés Feministas - CGC (Colectivo Gai de Compostela) - Federación LGTB Aturuxo - Marcha Mundial das Mulheres - Maribolheras Precárias - Milhomes Colectivo LGTB - Mulleres Progresistas de Galicia - Nós mesmas - Oquenossaedacona (Compostela) - Panteras Rosas GZ - Rede Transfeminista Galega - Sete Cores - Transgaliza

Grupo LGTB do PSdeG-PSOE de Galicia.

Carta dun home calquera en Setembro do 2010

O que está clarísimo é que a "tolerancia" só permanece mentres non nos manifestemos como somos en público, iso é evidente, por moita tele, series, etc… o de dous tíos da man pola rúa fóra do Orgullo...como que non.
Disto podo falar porque eu mesmo manteño este punto en total reserva no meu traballo cos meus clientes. Teño o tema solucionado desde hai anos en toda a familia, amigos, veciños, empresa (onde o comportamento é perfecto respecto a este tema) e compañeiros de traballo, pero aos clientes teño que caerlles ben, si ou si, ou non me compran, e vivo diso, por tanto non podo mostrar con eles este punto.
Tampouco minto pero si dou o esquinazo, como facía antes, cando era máis novo, con todo o mundo, pois agora só con eles, e ademais este punto non vai cambiar porque na relación cliente-provedor o cliente é soberano e se non me quere no seu despacho, non me quere, e punto, e isto non é denunciable, nin educable, nin nada de nada, salvo que me toque a lotería e non necesite vivir das miñas vendas.
Así que si, queda moito por facer, o máis importante é facilitar a vida dos que veñen detrás. Cada xeración loitará máis forte se a precedente fixo os seus deberes.
Saúdos.

CASTRELO DE MIÑO ACOLLERÁ O SÁBADO O II XANTAR POLA VISIBILIDADE HOMOSEXUAL NO RURAL

O acto, aberto a todos os cidadáns, comezará ás 13.30 horas co pregón a cargo da
secretaria de Igualdade, Emigración e Movementos Sociais do PSdeG e Directora do
Instituto da Muller, Laura Seara

Ourense, 16 de setembro de 2010.- A secretaria provincial de Movementos Sociais,
Marta González, e o coordinador do grupo LGTB do PSdeG na provincia de Ourense, José
Manuel Montero, presentaron hoxe en rolda de prensa o II Xantar pola Visibilidade
Homosexual no Rural que se celebrará o próximo sábado 18 de setembro en Castrelo de
Miño, a carón do Club Náutico.

En primeiro lugar González subliñou a necesidade de apoiar a este colectivo como
demostra o acontecido nos pasados días na Coruña, onde unha parella de homosexuais
foi brutalmente agredida.

Segundo explicou Montero, o acto, que ten como obxectivo promover a normalidade e
integración social do colectivo lésbico, transexual, bisexual e homosexual nos
entornos rurais galegos, está aberto a todos os cidadáns, e comezará ás 13.30 horas
co pregón a cargo da secretaria de Igualdade, Emigración e Movementos Sociais do
PSdeG e Directora do Instituto da Muller, Laura Seara. Ademais, a música e a
actuación dunha drag queen amenizarán a romería.

“Esperamos que todos os ourensáns se sumen de forma masiva a este xantar para
promover a normalidade social, real e efectiva do colectivo LGTB”, afirmou.

Montero lembrou que a segunda edición desta xornada de convivencia vén precedida da
boa acollida que tivo o primeiro xantar pola visibilidade LGTB no rural, que se
celebrara en Monterroso o ano pasado.

O coordinador do grupo LGTB do PSdeG na provincia de Ourense afirmou ademais que
este grupo está máis vivo que nunca e que cumpre cos obxectivos marcados na súa
constitución, visitando as agrupacións municipais, reuníndose coa corporación
municipal de Ourense e promovendo o concurso de relatos curtos de temática
homosexual e diversidade de xénero no pasado mes de xuño.

A secretaria provincial de Movementos Sociais sinalou que en Galicia en 2009 de
10.600 matrimonios civís, e menos do 1% corresponden a matrimonios entre persoas do
mesmo sexo.

González insistiu na necesidade de apoiar a este colectivo e favorecer a súa
visibilidade social, e ademais anunciou reunións da súa secretaría con diferentes
asociacións para que estes transmitan as súas necesidades e propostas e intentar
solucionar os problemas dos cidadáns dunha forma máis próxima.

UN TOQUE DE ATENCIÓN

Ás veces, co paso do tempo pareces perder o enfoque das cousas. Levas toda a vida preocupado por certos temas que sempre che pareceron importantes pero semella que todo o mundo que che rodea ten pasado páxina e ti pregúntaste se serás ti o equivocado…
Fai un tempo que estivemos a pelexar para que no noso concello se crease un servicio de mediación LGTB, co fin de dar apoio e información á sociedade en tódolos temas referidos á problemática Homosexual, transexual e bisexual. Despóis de moito tempo conseguímolo e non tardarmos en escoitar críticas de que era un servicio innecesario e que era un derroche de diñeiro público…
Onte chegou ó servicio de mediación un rapaz a contar que el e maila súa parella foran agredidos o sábado pasado nos xardíns de Méndez Núñez da nosa cidade. Foron obxeto dunha clara agresión homófoba por parte dun grupo duns dez rapaces adolescentes… parece que os simple feito de que esta parella mostrara sin pudor a súa orientación sexual dándose algún bico, do mesmo xeito que o facían centos de parellas que os rodeaban fixo que máis tarde ese grupiño de valientes centraran as súas frustracións en eles deixando a un con varias contusións e o outro con varias fracturas en brazos e nariz.
Todo esto que estóuvos a relatar xa é suficientemente grave, pero case que o peor de todo aconteceu despóis cando chegaron varias patrullas da policía nacional e logo de calificar o feito de agresión xenófoba, o cal denota o grado de descoñecemento do tema, negáronse a entrar na zona dos xardíns a intentar localizar os agresores… para rematar a faena, nin sequera, acercaron ós agredidos ó centro de urxencias da casa do mar.
No servicio de urxencias, atendéronos das feridas recibidas e no parte de accidente reflexaron que foran obxeto dunha agresión de violencia de xénero, outra mostra clara de descoñecemento…
Pois ben, todas estas cousas fan que poñamos outra vez os pes na terra e que reafirmemos que estabamos acertados, que o servicio de mediación LGTB era necesario, que queda moito por facer, que está claro que estes dos rapaces tiveron un sitio onde se sentiron escoitados e axudados e que só eso xa xustifica a existencia de dito servicio.
Queda claro tamén, que as tarefas de educación do debandito servicio vai realizar son necesarias, moi necesarias. Está claro que son necesarias esas charlas nos institutos, hai que chegar a eses rapaces, teñen que coñecer a nosa realidade porque canto máis nos coñezan, menos nos odiarán.
Hai que chegar tamén a todos estes colectivos de Policía, sanitarios… e facerlles entender a nosa realidade, os nosos problemas; explicarlles o que é a homofobia, e decirlles que entre dous homes ou entre dúas mulleres non pode haber violencia de xénero.
Queda moito por facer, queda todavía moitos prexuizos no máis fondo da nosa sociedade pero non podemos permitir que xente de quince anos teña todo ese odio metido no seu interior porque eles son o noso futuro e entre todos e todas temos que escribir algo novo, non reeditar o que xa tivemos todos no noso pasado.
Consigamos entre todos unha sociedade na que esta agresión non sexa posible, unha sociedade na que miles de rapaces non miren cara outro lado cando dez indesexables agreden a unha parella só por ter unha orientación sexual distinta. Podemos conseguilo.

O GRUPO DE HOMOSEXUAIS E TRANSEXUAIS DO PSdeG AMOSA A SÚA INDIGNACIÓN POLA AGRESIÓN HOMÓFOBA DO PASADO SÁBADO NA CORUÑA

Fito Ferreiro anunciou que “este venres, celebrarase unha concentración na Coruña para mostrar a repulsa ante este tipo de actitudes claramente discriminatorias”

Santiago de Compostela, 15 de setembro de 2010.- O Grupo de lesbianas, gays, transexuais e bisexuais do PSdeG (LGTB), expresou hoxe a súa indignación pola agresión homófoba a unha parella de mozos, na Coruña o pasado sábado.

Fito Ferreiro, Coordinador do grupo LGTB, sinalou que “estas agresións non son illadas, por desgracia, son bastante mais frecuentes do que parece, por isto animamos as persoas a que denuncien”. “A única forma de erradicar este tipo de conducta é non deixándoa pasar, hai que ser valente e denunciar”, aseverou.

Fito Ferreiro destacou que “ a vindeira Lei de Igualdade de Trato, que será aprobada polo Goberno de España, supón un paso fundamental para chegar o fondo dunha lacra tan grave como é a discriminación”.

“Unha Lei que primeiro, perseguirá ás agresións e as discriminacións de calquera tipo, e segundo, buscará a prevención de este tipo de conductas homófobas a través da educación”, concluíu.

Ferreiro sinalou que “só o coñecemento da nosa realidade social e a educación son a mellor arma para erradicar da nosa sociedade os comportamentos discriminatorios, por isto é fundamental a asignatura de Educación para a Cidadanía”.

“Por desgracia, o PP parece estar en contra de todo o que significa loitar pola discriminación criticando e cuestionando este tipo de leis, que sen dúbida, supoñen un avance para lograr unha sociedade mais xusta”, criticou.

Fito Ferreiro anunciou que “este venres día 17 de setembro celebraremos unha concentración na Coruña, ás 20:00 no Obelisco, para mostrar a nosa repulsa ante este tipo de actitudes claramente discriminatorias”.



 

II XANTAR POLA VISIBILIDADE RURAL

Estimados amigos e amigas:

Un ano máis o PSdeG-PSOE, a través do seu Grupo LGTB - 7 Cores, organiza o III
Xantar Popular pola Visibilidade Rural.

Nesta edición a festa terá lugar no Concello de Castrelo de Miño, o día 18 de
setembro.

Os actos comezarán ás 13,00 h. prolongándose durante todo o día, con música,
actuacións e xogos populares.

Esperamos contar coa vosa presenza e pregamos que lle dedes a máxima difusión a
este evento desde as vosas agrupacións locais.

Recibide un cordial saúdo socialista


PABLO GARCIA GARCIA
Sº Organización e Administración

LAURA SEARA SOBRADO
Sª Area Igualdade, Emigración e Movementos Sociais

II XANTAR POPULAR POLA VISIVILIDADE LGTB EN CASTRELO DE MIÑO (OURENSE)

Volvemos vernos no acto de apoio a todos os compañeiros e compañeiras homosexuais e transexuais que viven nos pobos de Galicia. Cremos que a súa vida é unha loita continua e debemos loitar xunto elas e eles.

Vémonos o sábado 18 en Castrelo de Miño, ó carón de Ribadavia para celebrar o "II Xantar popular pola visibilidade LGTB". O sitio é precioso xunto un encoro. Esperámosvos a todas e todos. Vide cos vosos amigos e familia.

Traede a vosa comida e pasaremos o día celebrando a integración e a tolerancia no rural actual. Contaremos con música, diversos festexos e ata xogos populares, e máis tarde actuacións.

A ADOPCIÓN DE NENOS POR PARELLAS GAIS

Xa abonda de tantas palabras baseadas unicamente en experiencias ou prexuízos persoais. A continuación, un informe técnico da Academia Americana de Pediatría -a máis importante e recoñecida do mundo- acerca dos rapaces criados por pais gais (ou nais lesbianas), que toma en conta toda a evidencia científica dispoñible no ano 2010:
A posición  da AAP sobre a adopción de nenos por parellas gais:
As mostras pequenas e non representativas estudadas e a idade xove da maioría dos participantes suxiren algunhas reservas. Porén, o peso da evidencia recollida durante décadas usando diversas mostras e metodoloxías é persuasiva á hora de demostrar que non existen diferenzas sistemáticas entre os pais gais e os non gais canto a saúde emocional,  aptitudes de crianza, e actitudes cara a crianza.

Ningunha información indicou riscos cara os nenos como resultado de medrar nunha familia con un ou máis pais gais. Algúns, entre a vasta variedade de formas familiares, historias, e relacións, poderían probar ser máis propicios á saúde psicosexual e ao desenvolvemento emocional ca outros.
A investigación sobre a diversidade de relacións parentais entre os pais gais e lesbianas está simplemente comezando. Os rapaces cuxos pais se divorcian (máis aló da súa condición sexual) encóntranse mellor adaptados cando os seus pais teñen alta autoestima, manteñen unha relación responsable e amigable, e se encontran vivindo en parella. Os rapaces vivindo con nais lesbianas divorciadas teñen mellores resultados cando aprenden sobre a homosexualidade das súas nais a unha idade temperá, cando os seus pais e outros adultos importantes aceptan a identidade lesbiana das súas nais, e tal vez cando teñen contacto cos fillos doutras lesbianas e homes gais.
Pais e fillos teñen mellores resultados cando as arduas tarefas da crianza son compartidas, e os rapaces parecen beneficiarse dos acordos nos que as nais lesbianas dividen o coidado dos nenos e outras actividades do fogar en forma igualitaria, tamén cando
o conflito entre os integrantes da parella é baixo. Se ben os pais gais posiblemente fracasen, malia os seus esforzos, na tarefa de protexer aos seus fillos por completo dos efectos da
estigmatización e a discriminación, a súa orientación sexual non é unha
variable que en si mesma prediga a súa habilidade de prover un ambiente
axeitado que fomente o desenvolvemento dos nenos.

steban Peñalver Guerrero / Luis Miguel López Román
Coordinación Rexional do Grupo LGTB PSOE - Rexión de Murcia

II XANTAR POPULAR POLA VISIBILIDAD RURAL