Esta foi unha semana moi difícil para nós. A agresión homofoba a Iago e Iago na Coruña. Maria Rosa en Ponteseco , ultima victima da violencia de xénero. O xoves comezou a repetición do xuízo do cruel asasinato da Al-Dani e Julio. Aquela absolución homofoba que nos revolveu tamén as tripas. E finalmente un artefacto estalou na sede do noso partido na Estrada.
Todo isto tennos que facernos reflexionar. Os homosexuais e transexuais pensamos que coa aprobación do matrimonio LGTB xa estaba todo feito. E non é así. Foi só un bo triunfo dunha longa loita. E como nos quedemos parados os nosos inimigos, os homofobos, a igrexa, a dereita vainos pisar. Pero non só nos pasa a nós, tamén ás mulleres, á xente doutras etnias… Como nos estanquemos os de en fronte quítannos todo o conseguido. Temos que seguir traballando día a día por manter e ampliar os nosos dereitos.
Hoxe estamos neste fermoso pobo, Castrelo de Miño, para apoiar e reivindicar ás xentes homosexuais e transexuais que viven nos pequenos pobos de Galicia, que viven no rural. Sabedes que non é nada fácil ser LGTB nunha gran cidade, pois podemos imaxinar como pode ser a vida nunha aldea. Por iso os mozos homosexuais e os transexuais escapan ás cidades. Coruña, Vigo, Santiago, Madrid, Barcelona ou ata Londres adoitan ser o seu destino para poder vivir a súa verdadeira vida. Non podemos permitir que ninguén marche da súa terra por ser “maricón”, “Bollera” ou “trans”. ¿De verdade pensades que iso é xusto? Temos que comprometernos a facer políticas para que iso non siga sucedendo. Nalgunha cidade os servizos de Mediación LGTB xa están traballando. Tamén temos que facer políticas no rural, tal vez a través das deputacións debemos crear servizos que realicen campañas de sensibilización e dean charlas nos colexios e institutos das nosas provincias. Sería só un primeiro paso, pero para facer un camiño hai que ir paso tras paso.
Pero tamén hai xente valente, xente forte que queda a vivir nas vilas e pobos. Xentes que traballan as súas terras ou unha explotación gandeira. Eles e Elas son tan activistas día a día como calquera de nós.
Grazas por ese traballo oculto que realizades pola nosa normalización.
Os últimos datos do Instituto Nacional de Estatística dinnos que no 2009 92 parellas homosexuais casáronse en Galicia. Na Coruña 46 enlaces (31 homes e 15 mulleres), Pontevedra 29 enlaces (18 homes e 11 mulleres) e nas provincias do interior Ourense con 9 (3 homes e 6 mulleres) e Lugo con 8 (2 homes e 6 mulleres). Cando somos o 10 % da poboación, nesta provincia os matrimonios homosexuais non chegan ao 1%.
O noso compañeiro Pero Zerolo sempre comenta que a unha gran maioría das vodas que celebra en Madrid non vai ningún familiar dos noivos ou noivas. Sabemos que moita xente de provincias casa en Madrid ou Barcelona para non contalo nas súas casas.
Esta tamén é unha forma de homofobia. E contra a homofobia temos que loitar coa educación, visibilidade e normalización. Son os tres pilares da nosa politica neste momento. O medo ao descoñecido é o que provoca o rexeitamento cara nós. Debemos facer que coñezan a nosas vidas, que deixen de ignorar a nosa realidade . É o xeito de loitar contra todas as fobias. Tamén para iso necesitamos a complicidade dos medios de comunicación.
O Xantar pola Visibilidade Rural LGTB é para divertirnos xuntos pero tamén un xeito de loita, de visibilización.
No hay comentarios:
Publicar un comentario