martes, 23 de febrero de 2010

O PSOE comprométese coa promoción dos dereitos sexuais

Zerolo lembra que a futura Lei de Saúde Sexual e Reprodutiva ten entre os seus obxectivos o acceso a unha adecuada educación sexual.



O secretario de Movementos Sociais e Relacións coas ONG do PSOE, Pedro Zerolo, amosouse satisfeito, co gallo do Día Europeo da Saúde Sexual, por que a futura “Lei de Saúde Sexual e Reprodutiva recoñeza por vez primeira en España o dereito das mulleres a elixir sobre a súa propia maternidade e o dereito de todos os cidadáns a adoptar de forma libre as decisións que afectan á súa saúde sexual”. A norma elaborada polo Goberno, e que agora se tramita no Senado, “demostra o firme compromiso que os socialistas temos coa promoción dos dereitos sexuais nun contorno libre de coerción, discriminación e violencia, tal e como recolle a futura lei e contempla a Declaración Universal dos Dereitos Humanos”, sinalou Zerolo.

Segundo afirmou o responsable do Grupo Federal de Saúde Sexual e Dereitos Sexuais do PSOE, Vicent Bataller, “unha adecuada educación sexual, avalada polo mellor coñecemento científico, así como o acceso aos métodos anticonceptivos, é o xeito máis efectivo para previr as enfermidades de transmisión sexual e os embarazos non desexados”. Precisamente a prevención será un dos principais obxectivos da futura lei, engadiu.

Por iso, no Día Europeo da Saúde Sexual, subliñamos o traballo realizado polo Executivo de José Luis Rodríguez Zapatero nesta materia. Un exemplo diso é a Estratexia Nacional de Saúde Sexual, que elabora o Ministerio de Sanidad y Política Social, e que se incorporará á futura lei. “O seu obxectivo será velar polo cumprimento do establecido na normativa, centrándose de maneira particular na poboación adolescente e nos colectivos de especiais necesidades”, indicou Zerolo.

Como parte deste compromiso socialista, por primeira vez un Goberno español realizou unha enquisa nacional sobre saúde sexual cun enfoque de xénero. Elaborada polo Ministerio de Sanidad y Política Social e o Centro de Investigaciones Sociológicas, o traballo puxo de manifesto que “o 80% da poboación cre que a sexualidade é un elemento necesario para o equilibrio persoal”, salientou Bataller.

“De aí que sexa tan importante o acceso da poboación española a unha axeitada educación sexual”, destacou Zerolo. O dirixente socialista cre que deste xeito posibilitaranse a curto e medio prazo “unhas relacións igualitarias e equitativas, así como a aceptación e o recoñecemento da diversidade sexual”.

Finalmente, Zerolo subliñou que “o dereito á saúde sexual segue sen ser recoñecido en moitos países” polo que pediu aos organismos internacionais medidas que busquen a defensa da saúde sexual e os dereitos sexuais das persoas.

Madrid, 13 de febreiro de 2010

lunes, 22 de febrero de 2010

A AGRUPACIÓN SOCIALISTA CORUÑESA CONVOCA O PREMIO LITERARIO NARRA BREVE 2010

Co gallo do DÍA DAS LETRAS GALEGAS e como xa e tradición nos últimos anos, os socialistas coruñeses convocan o Premio Literario Narra Breve na súa versión xuvenil e adulta.




A Agrupación Socialista Coruñesa, co gallo da celebración do Día das Letras Galegas, convoca unha nova edición do Premio Literario Narra Breve 2010.

A este premio poderán concurrir xóvenes de 14 a 18 anos e maiores de 18.

O prazo de presentación dos traballos rematará o día 30 de abril de 2010 e o fallo do xurado farase público o día 15 de maio do mesmo ano.

O premio para a categoría xuvenil será de 400 euros e diploma de honra e para a categoría de maiores de 18 anos de 500 euros e diplima de honra. A entrega de premios será o día 21 de maio de 2010 ás 20:00 horas na sede da Agrupación Socialista Coruñesa.

Podedes consultar as bases na web dos Socialistas de Coruña:
http://www.psoe.es/ambito/coruna/news/index.do?action=View&id=439355

sábado, 20 de febrero de 2010

O GRUPO LGTB DO PSdeG-PSOE SORPRENDIDO POLO DESCOÑECEMENTO QUE TEN O COLECTIVO COLEGAS DA REALIDADE DO ACTIVISMO HOMOSEXUAL E TRANSEXUAL EN SANTIAGO

As actitudes provocadoras que emprega COLEGAS cara OS MEMBROS DA CORPORACION MUNICIPAL DE COMPOSTELA non axudan na loita pola igualdade real das persoas LGBT.



Patrocinar o único Festival de Cine LGTB que se celebra na nosa comunidade, apoiar a organización do ORGUIO LGTB GALEGO que se celebra en Santiago, coa súa manifestación, actividades e a festa na Praza da Quintana, colaborar cos colectivos CGC e BOGA de Compostela en actividades educativas en colexios e institutos. E nestes intres o Concello de Santiago está a estudar a posta en marcha do “servizo de mediación e información LGTB”, proxecto que lle foi presentado por nós, o grupo LGTB do PSdeG-PSOE.

¿Isto é non facer nada ploas persoas LGTB de Compostela?

O servizo de mediación e información LGTB, que o poría en funcionamento a Concellería de Benestar Social e Igualdade do Concello de Santiago, atendería ás xentes LGTB, as súas familias e amigos en todo aquelo referente ó seu afectivo-sexualidade. Tamén impartiría charlas educativas en institutos e colexios da cidade. Outra das tarefas sería levar a cabo campañas de información LGTB e de loita contra a homofobia.

Ademais recordámoslles que neste Concello goberna o PSOE, partido cuxo goberno en España aprobou as leis que nos deron o dereito a contraer matrimonio e a conseguir a igualdade legal. Gostaríanos que o Señor Rafael Moral pedira nas súas multiples comparecenzas públicas que o PP retirara o recurso de inconstitucionalidade que ten presentado, unha peticion que nós realizamos sempre publicamente.

Mais vemos que Rafael Moral, o presidente de COLEGAS GALICIA, COLEGAS CASTILLA-LA MANCHA, COLEGAS CASTILLA-LEON, membro da EXECUTIVA DE COLEGAS SEVILLA, COLEGAS MALAGA e SECRETARIO DE XUVENTUDE DE COLEGAS ESPAÑA, nos nove meses que leva en Galicia non se decatou do que sucede no mundo homosexual galego.

É certo que moito non puido aprender xa que non gusta de relacionarse cos outros colectivos nin activistas galegos. ¿Que base social ten e en que se basea para presentarse como único representante dos GAIS, LESBIANAS e TRANSEXUAIS da nosa comunidade?

Aquí tamén existen colectivos como CGC e BOGA de SANTIAGO, NÓS MESMAS de VIGO, MILHOMES, MARIBOLHERAS PRECARIAS e ALAS de A CORUÑA, ALAS de LUGO, AGLET OURENSE, TRANSGALIZA, ATURUXO e O GRUPO LGTB do PSdeG-PSOE, algúns dos cales leva máis de 20 anos traballando polos dereitos e igualdade das persoas LGTB.

Queremos ademais denuciar a actitude hostil que emprega contra os Alcaldes, concelleiros e concelleiras, Presidentes das deputacións e outros cargos do PARTIDO SOCIALISTA. Facedonlles a vida imposible, esperando fora dos despachos e incluso as veces ultizando unha lenguaxe non propio como fixo coa concelleira de A Coruña, Silvia Longueira.

Ou o enfadarse co persoal do Concello de Santiago por pedirlle os estatutos do seu Colectivo para poder realizar algún proxecto. Por certo que nos gustaría coñecer o proxecto ó que se refire e para o que pide 3.000 euros. Cremos que cualquera axuda dunha institución pública ten que facerse conforme á lei e darlla a colectivos legalmente constituídos. Preguntámonos tamén se actúa do mesmo xeito cos representantes dos outros partidos políticos. Actitudes como estas non favorecen ó noso colectivo e poden entorpecer a loita pola nosa IGUALDADE e VISIBILIDADE.

Pedimos a Rafael Moral que polo ben da xente LGTB e do activismo galego modere a súa actitude e se comporte educadamente. E que se quere axudar e traballar polo noso colectivo que xunte forzas coas persoas que levamos anos traballando aquí. Nós o invitamos a traballar conxuntamente e cando queira reunirémonos con el.



FITO FERREIRO SEOANE
Coordinador do grupo LGTB do PSdeG-PSOE

martes, 16 de febrero de 2010

Manifestación ante a embaixada de Irán en Madrid


Corren malos tempos en Irán. O presidente Mahmud Ahmadineyad está a reprimir con dureza e sen contemplación as manifestacións dos reformistas iranianos, que o acusan de fraude nas pasadas eleccións presidenciais. Esta represión é sen dúbida a imaxe clara e palpable da crecente inestabilidade do réxime dos Aiatolás. Un réxime que ademais de reprimir aos manifestantes pacíficos que loitan pola liberdade e pola democracia, reprime e trata de eliminar de xeito constante a homosexualidade no que, en tempos, fora un dos países máis modernos de Oriente Medio, con medidas tan salvaxes como a pena capital para os gais iranianos. Para denunciar a persecución e as condenas a morte a cidadáns gais iranianos como o mozo Nemat Safavi, a asociación universitaria LGBT Arcópoli organizou unha concentración ante a embaixada de Irán en Madrid. A concentración realizarase o 18 de febreiro ás 19:30 horas, ante a embaixada iraniana na capital española, situada na rúa Jerez, número 5.

lunes, 15 de febrero de 2010

VIDEOFORUM ca película LONXE DO CEO de Todd Haynes con Julianne Moore e Dennis Quaid.

Sala de Televisión do Fórum Metropolitano
Sábado 27 de febreiro ás 17:30

"Gay con vida heterosexual, ¿elección ou educación social? "




É o inverno de 1957. Os Whitakers, o típico retrato dunha familia dos barrios residenciais, viven en Hartford, Connecticut. A súa vida cotiá está caracterizada pola etiqueta, os eventos sociais e o desexo de seguir o ritmo dos que os rodean e ós que observan coidadosamente. Cathy Whitaker (Julianne Moore) é ama de casa, esposa e nai. Frank Whitaker (Dennis Quaid) é o cabeza de familia, esposo e pai. Teñen dous fillos a punto de entrar na adolescencia, un neno e unha nena. Segundo se nos vai presentando a historia, o mundo orixinal de Cathy vaise transformando. As súas relacións co xardineiro, Raymond Deagan (Dennis Haysbert), a súa mellor amiga, Eleanor Fine (Patricia Clarkson) e a súa criada Sybil (Viola Davis), reflicten os trastornos na súa vida. Cathy atópase ante diferentes situacións que esparexen os rumores pola súa comunidade e cambian varias vidas para sempre.

LONXE DO CEO explora varios temas sociais como o racismo, a homosexualidade e o rol das mulleres na familia. Ó facer unha película nos anos cincuenta, Haynes comenta ``era moi consciente do sentido de superioridade que sentimos con respecto ós anos cincuenta porque dalgún xeito a década viuse reducida a unha serie de clixés sobre a América suburbana e conservadora. É chocante pensar que o mesmo ano que Marilyn Monroe estaba no cumio, Joan Baez estreaba o seu primeiro álbum que foi unha sensación instantánea. Estes dous exemplos de feminidade que agora poñemos en dúas categorías diferentes existiron ó tempo. Así que hai todo tipo de contradicións na idea de que os anos cincuenta foron simplemente unha cousa. É emocionante empregar algunhas desas expectacións como un xeito de desarmar á audiencia un pouco máis ante LONXE DO CEO.´´

viernes, 12 de febrero de 2010

A ASEMBLEA PARLAMENTARIA DO CONSELLO DE EUROPA EN ESTRASBURGO ABORDA OS DEREITOS ECONÓMICOS PARA AS PARELLAS DO MISMO SEXO

O PPE trata de suavizar o texto e eliminar as violacións dos dereitos humanos



A Asemblea Parlamentaria del Consello de Europa debateu esta semanas un proxecto de resolución que pide un "recoñecemento xurídico das parellas do mesmo sexo" nos seus 47 Estados membros, para que teñan "os mesmos dereitos e obrigas económicas" que as parellas heterosexuais.
Neste sentido, lémbrase a sentenza E.B. contra Francia, que fixo pública fai dous anos o Tribunal Europeo de Dereitos Humanos, na que se condenou a Francia (por 10 votos contra 7) por impedir a unha lesbiana que vivía en parella adoptar a un neno.
O informe "Discriminación sobre a base da orientación sexual e da identidade de xénero" foi debatido polo pleno da Asemblea, pero o voto foi aprazado á próxima sesión de abril debido ó elevado número de enmendas (78), que non puideron ser discutidas na Comisión de Asuntos Xurídicos e Dereitos Humanos.
Un precedente así hai que buscalo nun asunto tan polémico como o da eutanasia, cuxo voto foi aprazado varios meses en 2004 antes de que fora rexeitado ó ano seguinte a resolución do informe preparado polo lexislador suízo Dick Marty.
A resolución do informe sobre a homosexualidade, cuxo poñente é o parlamentario socialista suízo Andreas Gross, pide ós Estados que vixíen a lexislación relativa á adopción por parte de familias monoparentais "sen distinción da súa orientación sexual".
En canto ó colectivo transexual, pídese que a lexislación garanta o dereito "a un tratamento de cambio de sexo e á igualdade de trato en materia de servizos de saúde". Asemade, anima ós países a aplicar unha lexislación antidiscriminatoria e unha protección eficaz cara o conxunto do colectivo de lesbianas, gais, bisexuais e transexuais, en especial en manifestacións como as do Día do Orgullo Gai.
A maioría das enmendas presentadas ó proxecto de resolución tratan de suavizar o texto e boa parte delas foron presentadas polo deputado italiano do Partido Popular Europeo (PPE) Luca Volonte.
Unha delas propón, por exemplo, que se elimine a referencia a que as violacións de dereitos humanos contra os homosexuais "afectan a millóns de persoas", así como a petición referente ás adopcións monoparentais por parte de homosexuais.
Durante o debate, Gross gabou a lexislación "moi progresista" que teñen algúns países como España nesta materia. O lexislador asegurou que a súa intención non era "cambiar a substancia da noción de familia e matrimonio", pero engadiu que "non se pode discriminar por non ter unha familia como a maioría". No lado oposto, o parlamentario lituano do PPE Egidijus Vareikis, asegurou, como biólogo, que "un darwiniano non pode estar a favor da homosexualidade e viceversa", xa que "a homosexualidade acabaría coa especie humana".
Vareikis sinalou que no seu país non hai lexislación sobre a homosexualidade, pero "iso non significa que haxa discriminación". Gross rebatíulle esa afirmación, ó sinalar que as autoridades lituanas estudaban protexer ós menores coa prohibición da "propaganda a favor da homosexualidade e a bisexualidade". Un compañeiro de grupo de Vareikis, o lexislador serbio Zeljko Ivaji, sinalou que "todos somos iguais e ó tempo diferentes", polo que "hai que respectar a todos".
Pola súa parte, o senador liberal belga Philippe Monfils, asegurou que no seu país as adopcións por parte de homosexuais "non puxeron en entredito o concepto de familia".